Geçmişin Geleceği İlk 3 Bölüm

ByZed

Üye
Üye
Mesaj
94
Beğeni
92
Puan
666
Bu gün daha önce yazdığım 14 bölümlük bir hikayenin ilk 3 bölümünü sizlerle paylaşmak istedim fikir ve görüşlerinizi lütfen esirgemeyin...
19711381-256-k862079.jpg

Bölüm 1 - Denemeye Değer
Bu gün yine istemediğim halde gözlerimi açtım etrafta sadece içeriyi toplayan çalışanlar vardı ve o an fark ettim ki her gün olduğu gibi bir farklılık olmadan gözlerimi yine barda açmıştım.Ama bu gün sanki bir farklı geliyordu gözüme barlarda genelde fazla zaman geçiririm ve fazla zamandan kastım içkilerle aramın iyi olmasından barda yatarım uyanırım yemeğimi yer ve kahvemi içip kendime gelmeye çalışırım ama sanırım bu güne biraz farklı başlıycam gece ya da sabah her neyse zaman kavramım pek yoktur biraz fazla kaçırdığım için pekte bir iştahım yok.Bardan çıkıp yolda yürümeye başladım yürürken en sevdiğim şey yolun ortasından gitmek o yüzden arabalara aldırış etmeden yolun ortasında yürüyorum aslında beni bir şeyin yolun ortasına çekmesinden değilde insanların kaldırımda yürümesinden daha doğrusu yürürken hep konuşmasından nefret ettiğim için.Karşıya baktığımda gördüğüm tek şey sadece binalar ve dükkanlardı ama benim iligimi çeken cezbeden şeyse sanırım kimsenin o kaldırımda olmamasıydı karşıya kaldırma geçtim yolun sonunda bulunan bir tabelaya baktım,koşarak oraya doğru gittim aklıma bir şey gelmişti aslında biri kardeşim onu anlatmam gerekirse tek kelimeyle bunu başarabilirim sanırım benim tam tersim o benden çok farklı ama beni anlayan en iyi kişilerden biri zaten sanırım tek anlayan da o sadece onunla konuştuğum içinde olabilir tabiki neyse o uzun boylu ve benim gibi siyahi bunu söylerken galiba kendimden tam anlamıyla bahsetmediğimi sanıyorum da hakkımda anlatabiliceğim pekte bir şey yok o yüzden beni boş verin Ron benim tam aksime hırslı çalışkan ve gerçekten de başarılı galiba size işinden de bahsetmedim o tam olarak bende bilmiyorum özel bir labarotuvarda hükümet için deneyler ve çalışmalar yapıyor.Arada bir o çalışmalarda bende kobay gibi bişey oluyorum...Nasıl deneyler yaptıklarını zaten anlatsam pek inanmazsınız.Her zaman olucak bir şey değildir bu yani benim Ron'u görmeye gitmem daha öncede dediğim gibi bardan pek ayrılmam çalıştığı binaya geldim bina derken gökdelen gibi bir şey genelde kıdemliler içeri girebilir bende çok kıdemli biri gibi gözükmüyorum ama denemeye değer kapıya doğru yöneldim ama tam içeri girerken bir camın kırıldığını duydum ve 3-4 saniye sonra binanın sol tarafında ayrılan bir bölümün hemen üstüne sert bir şey çarpmış olmalı ki gerçekten aşırı bir ses çıktı binanın üstünün demirden olmasıda cabası ben genelde aşırı sesten nefret ederim ama yukarıdan bir şeyin düşmesi sanırım bu sefer ilgimi çekmiş olmalı ki koşarak oraya doğru yol aldım ben vardığımda zaten her kes aşağıya inmeye başlamış ve hatta CIA tarafından bir kaç özel çalışanda oradaydı bir tanede ambulans ilk başta ambulansın neden orda olduğunu anlamamıştım.Ama cesedin parçalarını binanın üstünden indirirlerken gördüğümde ambulansın neden orda olduğunu anlamış oldum fakat gelmelerine bile gerek yoktu yaklaşık 80-90 metreden düşen birinin sağ kurtulabiliceğini hiç sanmam hatta tek parça olucağınıda sanmam zaten tek parçada sayılmazdı kaç parça olduğunu göremedim ama kollarının ve ayaklarının vücudundan ayrı olduğunu ordan indirirlerken görmüştüm görünen kısım sadece kandı ama anlaşılabiliyordu tek sorun kafasının nerede olduğuydu CIA'de kilerde bunu bulamamıştı ben orayı süzerken bir anda arkadan sol omzumun üzerine bir şey deymişti ilk başta buna aldırış etmemiştim ta ki onun Ron olduğunu fark edene kadar beni oradan uzaklaştırmak için bir bira ısmarlamayı teklif etti beni gerçekten de ilgilendiren tekliflerden biri bu.Bara doğru gittiğimizi sanıyordum zaten yola pek dikkat etmedim sadece Ron'u takip edip ona sorular soruyordum ne olduğu hakkında.Ron genelde çok konuşkan birisidir ama bu konu hakkında her hangi bir şey söylemiyordu bir apartmana girdik nerede olduğumuzu sorucaktım ki Ron anahtarları çıkarıp kapıyı açtı yani evine gelmiştik normalde evine geldiğimde her şey toplu ve düzenli olur fakat bu sefer öyle değildi deneylerini sanırım artık evede taşıyor...Bir bira açtı ve bana uzattı birayı elime aldım yavaşça yudumlamaya başladım etrafı süzerek Ron konuşmaya başlıyan ilk kişi oldu yaptığı deneyin işime yarayabiliceğini aklımdaki problemleri çözebiliceğini ama bunun tehlikeli olucağını söyledi yan etkileri hakkında bir fikri yoktu kısaca her zaman bildiğim tek şey her şeyin denemeye değer olduğudur riski her ne olursa olsun kim bilir belki işe yarar ama bu benim pekte bir işime gelmez hatırlamak istemediğim bir çok olay geçti başımdan bunu da Ron'un anlattıklarından biliyorum gerçekte neler olduğunu hiç bir zaman öğrenemedim bu bir şans olabilir bu konuda benim fikrim sadece hatırlamaktı Ron'a dönüp hatırlamak belki iyi olabilir dedim Ron sanki ben olayı tam anlamamışım gibi baktı ve ben sadece hatırlamak tan değil 24 saatlik sonsuzluktan bahsediyorum demişti duraksadım ve verdiği deneyi daha doğrusu hapı aldım ama sanırım benimde kaygılarım vardı nedenini hiç bilmiyorum kaybedek hiç bir şeyim yoktu biramı sonunda bitirebilmiştim masanın üzerine bıraktım.Ron'a bir telefon geldi bana işi olduğunu söyleyerek çıktı o yokken zaten yapıcak herhangi bir şey olmadığı için bende onunla birlikte çıktım harabeye gitmek ve orda düşünmek istiyordum sadece harabeden kastım evim yani onun gibi birşey.Vardığımda kapının önünde duran bir kadın vardı sanırım bende onu tanıdım ev sahibim aslında kendisi bir öğrenci onun yanına doğru giderken hapı elime aldım ve baktım oraya doğru ilerlekrken daha kira için bağrınıyordu aslına bakarsanız pekte haksız sayılmaz en son 6 ay önce vemiştim galiba kullanmadığım birşey için bir ücret ödemem de anlamsız geliyordu aniden elim ağzıma gitti ve hapı ağzıma alıp yuttum biraz daha yürümeye devam ettim bir anda yere yığıldım sanırım o arada bayılmışım 4-5 dakika sonra kendime geldim ama o hala beni bekliyordu hatta tam tepemde yerden kalktım hatırlıyordum aslında buna sevinmem mi yoksa üzülmemmi gerekiyor emin değilim zaten bundan çok daha büyük bir problem tam karşımda duruyor artık.Bir şey dikkatimi çekti çantasındaki kitap daha öncede okuduğumu hatırladım hatta noktası virgülüne kadar kitabı hatırlıyodum bayan Hell kitap okumaya bağımlı gibi birşey kitaplar onu cezbediyor konuşmayı değiştirmek için kitaptan bahsetmeye başladım bu sanırım onun hoşuna gitmişti ve kirayla ilgili hiç bir problememiz kalmadı hatta daha da iyisi o gecenin evimde devam etmesiydi...Sanırım o kısmı siz düşünebilirsiniz.Sabah kaltığımda ne evde ne de bardaydım hiçlik ve bilinmezliğin ortasında kendimi kaybetmiş gibi hissettim ne bir ses nede bir hareket hiç bir şey yoktu rüzgar esmesine rahmen ağacın dallarındaki yaprakların bir tanesi bile kımıldamıyordu.Kolumdaki saate baktım daha hapı aldığımdan beri 24 saat geçmemişti hatta 12 saat bile geçmiş sayılmazdı belki de yan etkilerinden biridir diye düşündüm ama daha öncede dediğim gibi denemeye değer ve koşmaya başladım sanırım koşmamdaki amaç bir yere ulaşa bilmek ya da korkudan da olabilir.Sonra bir anda arabaların sesini duydum hatta onunla kalmadım yoluda buldum ama artık yaşadığım şehirden 10-15 km ötedeydim o yöne doğru giden arabalardan birini durdurmaya çalışsamda duran olmadı kenara çekildim ve oturdum telefonum çalmaya başladı sanırım arayan Ron'du telefonumdaki tek numara onun olduğu için.Telefonu açtım Ron evime geldiğini ve beni bulamadığını söyledi yani tek aklımda kalan kısmı bu konuşkan biri olduğu için bir sürü şey söyledi ama beni pek ilgilendirmiyordu konuşmasının bitmesini bekledim ama sonu gelicek bi konuşma gibi gelmedi bana sözünü kesip şehirden 10-15 kilometre ötede olduğumu ve soru sormadan beni gelip almasını istedim...


Bölüm 2 - Yeni Bir Ceset Daha

Ron beni arabayla almaya geldiğinde hala beni oraya getiren şeyin ne olduğunu düşünüyordum.Büyük ihtimalle ilacın yan etkilerinden biri olmalıydı Ron' a bunu söyleyince zaten daha önceden de düşündüğüm gibi bunun mümkün olabiliceğini söyledi ama bunun dışında beni etkliyen bir şey yoktu şuanlık.Ron olanları daha iyi açıklayabiliceğini düşünerek beni evindeki tam olarak ne işe yaradığını bilmediğim aletleri üzerimde kullanmak istediğini söyledi.Daha önce üzerimde zaten bir sürü deney yapılmıştı bir tanesinin daha fazla bir etki yapıcağını sanmam.İlk olarak beni bilgisayar'a benzer zımbırtıya bağladı ve üzerime bir kaç tane renkli kablo birde koluma ucunda sivri bir iğne ve alt kısmında da bir tüp bulunan bir şeyler koydu Ron'a dönüp tam olarak ne yapıcağını sorucaktım ki bir anda bilincimi kaybettim sanırım bunlar elektrik veriyormuş ve kolumdaki iğnede elektrik verildikten sonra kanım hızlanıcağı için tüp e kan dolmasını sağlıyormuş tabi bunlar anlatması kolay ama yaşayınca biraz can yakıyor verilen elektrik çok olmalıydı ki vücudumda hala etkisini hissedebiliyordum hatta dişimdeki dolgu da sanırım hala biraz elektrik kalmıştı ve onun yüzünden 4-5 dakika ağzımı kapatamadım.Kanımda herhangi bir bulguya rastlanmadı ki ya da Ron bunu bana söylemedi bir kaç farklı deney daha yaptı üzerimde ama bunların hiç birinde benim oraya gidebilmemle ilgili bir detay çıkmadı.Ron bir bira açtı ve bana verdi konuşmaya başladık akşam neler olduğunu sordu en son Bayan Hell'le olanları hatırlıyordum anlatmaya başladım biraz fantezik bir gece olduğu için Ron anlatmaya devam etmemi istemedi devamını sordu fakat devamı bende yoktu sanırım Ron'dan bir hap daha istedim bunların zararlı olacağını söylediysede dinlemedim ısrar ettim ve sonun da vermeye ikna ettim.Bunu şimdilik almıycaktım diğer hapın etkisi hala olmalıydı henüz 2 saat daha olmalı ve o iki saati sanırım nasıl değerlendiriceğimi biliyorum ilk iş Bayan Hell'in evine gittim fakat evde yoktu sonra da okuluna gittim ama bu gün okulada gitmemiş nerede olabiliceğine dair herhangi bir fikrim zaten yoktu.Eve döndüm bir viski aldım elime ve televizyonun karşısında bulunan siyah renkte yan kısımları kumaş olduğu için yırtılmış üzeri içki kokan koltuğuma oturdum televizyonu açtım ilk açılan kanal da haberler vardı biraz haberlere baktım tam kanalı değiştiriyordum o sırada çıkan haber başlığı dikkatimi çekti Cesedin Tüm Parçaları Henüz bulunamadı aklıma ilk gelen geçen gün şahit olduğum olay geldi kanalı değiştirmekten vazgeçtim menüyü kapattım ama sanırım haberin onunla ilgisi yokmuş biraz daha bekledim orman gibi bir yerdi cesedin parçalarının bir kısmını göstermişler canice her yeri nerdeyse parçalanmış parmakları tamamen ayırılmıştı hiç kimsenin bçyle iğrenç bir görüntüyü kaldırabiliceğini düşünmezdim bir anda haber muhabirinin söylediği bir şey dikkatimi çekti henüz kafası bulunamamış acaba aynı katil olabilirmiydi cesedin kim olduğunu merak ediyordum bir bağlantı olabilir diye muhabir cesedin adını söylediğinde ismi kullaklarımda çınlıyordu sanki bir anda zaman durdu öldürülen Kişi Bayan Hell'di...

Bölüm 3 - Katil Olabilir Miyim ?
Bu işin peşini bırakmaya niyetim yoktu hayatım boyunca ilk defa bir iş dikkatimi bu kadar çekmişti ama ne yapabilrdim ki bir şey hatırladım o ormanı sanki daha öncede görmüştüm.Nasıl unutabilirim ki daha dün ordaydım o orman şimdi hatırladım şehirden 10-15 kilometre ilerideki orman.Ron'u arayıp arabasını istedim ama daha önce hiç araba kullanmamıştım Ron'da bunu biliyordu ama nedense kabul etti yanına gidip arabanın anahtarlarını aldım ve yola koyduldum.Daha arabayı park ettiği yerden çıkarırken duran iki araca çarpmayı başarmıştım arabının tamponu ve arka plaka hafiften bi gitti ama sonuçta araba benim değil Ron öder ve tabi çarptığım iki aracında ufak çaplıda olsa kimi kandırıyorum arkamdaki arabının önü tamamen gitti önümdeki aracınsa eksoz borusu bile yerdeydi başarının önüne hiç birşey geçemez neyse sonunda yola çıkabildim ormana kadar gelmeyide bir şekilde başardım ormanın içine girdim çok sessiz ve karanlıktı daha saat çok geç olmamasına rağmen o kadar çok ağaç varki güneş ışıkları çok az yere vurabiliyor ve orman çok geniş ben tüm alanı gezene kadar 2 gün geçer o yüzden bu günlük gidebiliceğim yere kadar gitmeye çalıştım ama git gide bende korkmaya başlıyordum hava karanlık bir ses çıksa ödüm patlar ve buraya yığılır kalırdım yürümeye devam ettim yolun oraya doğru tekrar çıktım arkamdan sesler gelmeye başladı yerdeki dalların kırılma sesleri ve yaprakların ezilmesinden çıkan o sesler hızlanmaya başladım ben hızlanmaya başladıkça o koşuyordu arkama bile bakmadan arabanın yanına doğru koşmaya başladım adeta kendimi maratonda gibi hissediyordum arabanın yanına vardım ve ben vardığımda ondan sesgelmiyordu arkamdaki ses bir anda kesildi fakat biri nefes alıp veriyordu çok koşmama rağmen onlar benim sesim değildi ve bana çok yakındı bir anda bir el tam omzundaydı arkamı döndüğümde gördüğümeyse çok şaşırdım bu Ron'du seslense bu kadar koşmazdık ikimizde gülmeye başladı benim içimden bir sesse ona vurmam gerektiğini söylüyordu ama yapmazdım sonuçta tek dostum dediğim kişiydi o arabayı nasıl bu hale getirebildiğimi sordu o korkudan sonra onun bana değilde benim ona burda ne aradığını sormam gerekiyordu ve onun sorusuna cevap vermeden burda ne aradığını sordum sanırım buldum diye cevap verdi ve devam etti seni bulamadım o yüzden yine burada olabiliceğini düşündüm yine mi uykunda buraya geldin bu sefer onun için gelmediğimi söyledim ve durumu anlattım buda olanlara bir anlam veremedi.En son benimle olan biri ve benim nasıl geldiğimi bilmediğim bir yerde öldürülüyor hatta vahşice yani bir insanın midesinin kaldıra biliceği şekilde değil bu konuda Ron'da bana yardım edeceğini ve bana güvendiğini söyledi bu kelimeye pek bir anlam veremedim ama neyse arabayı bu sefer o kullandı beni ve beni evime götürdü içeri davet etsemde yarın erken kalkıcağı için teklifimi reddetti.Gittiği gibi benim gidiceğim yer belliydi zaten ama aklıma bir şey geldi verdiği hapı hala kullanmamıştım hapı aldım ve bara gittim orda bir sürü kadın vardı dikkatimi çeken şeyler bu günlerde değişiyor konuşmaya başladık sonra en son hatırladığım konuştuğum kadınlardan biriyle tuvalette olmamızdı kadının adı Madeleine'di ve geçirdiğimiz zaman gerçekten iyiydi bir anda uyandım tuvalletteydim ama aynı barda değildim dışarı çıktım buraları hiç bilmiyorum neredeysem artık her yerin adı farklı bilmediğim bir dilde yazılmış elimi cebime attım ve kağıt parçası gibi birşey vardı cebimden çıkardım üstüne baktım uçak biletiydi bu Amerikadan İtalya'ya sanırım nerede olduğumu öğrendim fakat nasıl buraya geldiğimi bilmiyordum saat için telefona baktım telefonun üzerinde küçük bir not vardı Madeleine telefon numarasını yazmış bu olanların onunla bir ilgisi varmı diye aradım ama telefonu açmadı bir kez daha denedim bir kez daha denedim bu sefer telefonu açan oldu ama telefondaki Madeleine değildi hatta bir kadın bile değildi karşıdaki kişiye kim olduğunu sordum CIA'yden Ajan Jones olduğunu söyledi Madeleine'in telefonunun onda ne işi olduğunu söylediğimde aldığım cevap karşısında bir anda kalbim sıkıştı nefes alamaz gibi oldum telefon elimden kaydı ve kırıldı kendimi toplamaya çalışıyordum yavaş yavaş kendime geldim koşarak uçak bileti alabilmek için hava alanı arıyordum ama koşarken aklımdan geçenler bilet değil de katilin benim olup olmamdı nasıl olurda benimle birlikte olduktan sonra iki kişi de ölebilir Bayan Hell'i öldürdüm diyelim aynı yerdeydik ama bu olayda şuan ben farklı bir ülkedeyim ve nasıl geldiğimi bile bilmiyorum buraya.​
 
Bunları sen mi kurguluyorsun?
 
evet wattpad üzerinde ilk 14 bölümünü yayınladım her gece 3 er bölüm yayınlıycam 15.bölüm ara bölüm olucak ama daha farklı düşünceler içiersinde olduğum için Olasılıksız ( Adam Fawer önerim:) ) daki gibi birden çok hikayeyi yani 3 ve ya 2 karakteri ayrı bölümlerde yazıp sonlara doğru hikayelerin birleşmesini sağlamayı düşünüyorum :)
 
evet wattpad üzerinde ilk 14 bölümünü yayınladım her gece 3 er bölüm yayınlıycam 15.bölüm ara bölüm olucak ama daha farklı düşünceler içiersinde olduğum için Olasılıksız ( Adam Fawer önerim:) ) daki gibi birden çok hikayeyi yani 3 ve ya 2 karakteri ayrı bölümlerde yazıp sonlara doğru hikayelerin birleşmesini sağlamayı düşünüyorum :)
Foruma Böyle şeyler paylaşman iyi bizde heyecanlı şeyler okuyoruz :D
 
:D eyvallah ama yazarsam 15.bölümde eğer cidden okuyorsanız karakter hakkında birşeyler öğreniceksiniz :) :) :)
 
Geri
Üst